Duygusal yeme; kendimizi fiziksel olarak aç hissetmesek dahi yemek yeme durumudur. Araştırmalar negatif duygular hissettiğimizde irade gücümüzün azaldığını gösteriyor. İrade gücümüz azaldığında da canımızın istediği yemeği yeme olasılığımız artıyor. Duygular, yeme davranışını değil irademizi etkiliyor.
Duygusal yeme, biyolojik ya da fizyolojik kaynaklı olmayabilir öğrenilen bir davranıştır.
Bazen kaygı, üzüntü gibi negatif duygular yaşadığımızda bu duyguları bastırmak için yemek yemeğe başvurabiliriz. Bu davranış duygularımızla baş etmede kullandığımız tek yöntem olmadığı ve kişiyi rahatsız edecek düzeyde gerçekleşmediği sürece sorun olmayabilir. Fakat zaman içinde bu davranışı çok sık yaptıkça ve duygularla baş etmek için sadece yemekleri kullanmak sağlığımıza zarar veren bir davranış haline gelebiliyor. Bir müddet sonra olumsuz duygunun var olduğu zamanlarda canımız yiyecek bir şeyler çekebiliyor.
Peki bu neden oldu?
Cevabı hepimiz için farklı olabilir. Örneğin; siz küçükken her yere düştüğünüzde veya ağladığınızda çikolata, cips gibi yiyeceklerle teselli edildiniz ve zaman içinde bu alışkanlığı kazandınız. Ya da çocukken size yapılan bir doğum günü kutlamasında çok mutlu hissettiniz ve yaşadığınız bu güzel hisleri kek ve böreklere özdeşleştirdiniz. Hayatınızın sonraki süreçlerinde, kendinizi yalnız hissettiğinizde ihtiyacınız olan şey sevdiklerinizle güzel zamanlar olsa bile sizin aklınıza yiyecekler geldi. Ve her yalnız hissettiğinizde canınız yiyecek çekti. O yüzden duygusal yeme şu sebepten olur diyemeyiz. Herkes için farklıdır.
Bunun sizin için ne anlama geldiğini bulmak istiyorsanız, kendi davranışlarınızı yargılamadan belli bir süre gözlemleyebilirsiniz. Hangi duyguları yaşarken yemeye yatkın oluyorsunuz? Üzgünken, kaygılıyken, yalnızken, öfkeliyken ya da mutluyken mi?
O anda ihtiyacınız olan şey; sevgi görmek, rahatlamak, eğlenmek olabilir. Bunları tespit ettikten sonra bu ihtiyaçları yemek yemeden nasıl karşılayacağınıza dair fikirler üretebilirsiniz. Dahası; belki de sadece sıkılıyorsunuz. Yemek yemek yerine kalkıp dans etmeyi deneyebilirsiniz. Önemli olan size iyi gelen şeyleri keşfetmek.
Naçizane öneriler
Canınız bir şey yemek istediğinde kendinize sorun: “Ben şuan aç mıyım?” Açsanız mutlaka kendinizi doyurun. Fakat aç değilseniz: “Şu anda ne hissediyorum ve gerçekten ihtiyacım olan şey ne ?” diye sorabilirsiniz.
Bunları keşfedemediğiniz durumlarda, zorlanabilirsiniz bu nedenle bir psikolog, pdr, psikiyatrist’ten destek almak işleri kolaylaştırabilir.